-
1 ekin kargası
zool Saatkrähe f -
2 ekin kargası
зоол. -
3 ekin kargası
кара карга -
4 ekin kargası
rook -
5 ekin\ kargası
-
6 karga
воробе́й (м) во́рон (м) воро́на (ж)* * *зоол.во́рон, воро́на••- karga derneğikarga karganın gözünü oymaz — посл. во́рон во́рону глаз не вы́клюет
- karga gibi
См. также в других словарях:
ekin kargası — is., hay. b. Tüyleri parlak, kara ve erguvani parıltılı bir tür karga (Corvus frugilefus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ekin — is. 1) Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum Yağmur vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli. T. Buğra 2) Kültür, hars Birleşik Sözler ekin biti ekin iti ekin kargası … Çağatay Osmanlı Sözlük
karga — 1. is., İt. carga 1) Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması 2) den. Yelkenleri toplama Birleşik Sözler karga tulumba Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller karga etmek 2. is., hay. b. Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
